Όταν θες κάτι πάρα πολύ...

Όλα τα χρόνια που θυμάμαι τον εαυτό μου, όσο χαμογελώ ή δακρύζω για όσα ήρθαν ή φεύγουν, μικρά ή μεγάλα, όσο εναλλάσσονται οι καταστάσεις εύκολες αλλά και δύσκολες, περνούσαν δίπλα μου άνθρωποι, μοναδικοί ή άσχημοι, σε χώρες επιλογής ή επιβολής, σε δουλειές αγαπημένες ή κουραστικές, κάνοντας πλάνα μεγαλεπήβολα ή του καφενείου… κι όσο κάνω όνειρα, πολλά όνειρα... για μια ζωή απλή κι ευτυχισμένη, για μια χώρα ήρεμη και με ήλιο, για λίγους και καλούς φίλους, για υγεία σε όσους αγαπώ και ακόμα λίγους, που δεν έχουν κάποιον δικό τους να τους αγαπά, για περιπέτεια που θα με κρατάει ζωντανή, για στόχους που θα εκπληρώνω, για κατακτήσεις που θα γεύομαι… όσο μάθαινα και θα μαθαίνω... ανάμεσα σε όλα αυτά που πάνε και έρχονται και εξαφανίζονται ή επιστρέφουν, ένα μένει πάντα ίδιο.

Κάθεται γαλαρία εκεί πίσω στο μυαλό και ‘γράφει’. Γράφει μικρές ιστορίες άποψης με το έτσι θέλω. Προκαλεί το συνειδητό με ότι είδους λογοτεχνικό εργαλείο σκαρφιστεί, πειράζοντας ότι μπορεί να πειραχτεί. Το κοιτώ που-και-που, άλλοτε του δίνω σημασία άλλοτε το αφήνω στην ησυχία του, κάποτε το έκρυβα μην το δει φως. Ποτέ δε διαμαρτύρεται αλλά είναι εκεί και περιμένει. Και γράφει. Δεν ξέρει τι ακριβώς περιμένει, ξέρει όμως καλά τι γράφει και πως δεν είναι εκεί για πλάκα, αλλά για ένα κάτι που είναι αποφασισμένο να συναντήσει μια μέρα.

Γιατί όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ, το σύμπαν συνωμοτεί να το αποκτήσεις. Θέλει πολύ δουλειά και επιμονή, γιατί το σύμπαν δεν κάνει το χαμάλη σε τεμπέληδες. Σε θέλει να το προκαλείς αδιάκοπα, να το φλερτάρεις ξεδιάντροπα, να εκτίθεσαι με σεβασμό στις αρχές σου, να μη λυγίζεις στα χειριστικά της ζωής… σε θέλει να το παλεύεις με νύχια και με δόντια, να το πιστεύεις και να έχεις υπομονή!

Και τη στιγμή που θα χαλαρώσεις, που μετά τις ήττες σου δεν θα λυσσάξεις από οργή και ανάγκες αντεκδίκησης, αλλά θα αφεθείς μέσα σου και θα ψιθυρίσεις στη ζωή με αληθινή πίστη: ''... σου έχω εμπιστοσύνη ζωή, πάρε το χρόνο σου και κάνε αυτό που νομίζεις'', τότε το σύμπαν κάνοντας πως σφυρίζει αδιάφορα, θα σε κεράσει γλυκό του κουταλιού κι ένα ποτήρι φρέσκο νερό και πάνω στο δίσκο θα έχει ανέμελα πετάξει το φάκελο με την προσφορά του. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΕΠΙΘΥΜΟΥΣΕΣ!

Η γεύση δεν περιγράφεται!