Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2014

Εδώ πολυτεχνείο!

Είναι λίγα χρόνια τώρα, που κάποιος (κάποιοι) μου χαλάνε το όνειρο. Μου αποκαλύπτουν πως απατήθηκα με τον χειρότερο τρόπο. Με τον ελεεινό τρόπο που η ιστορία απατάει παιδιά. Μέσα από το σχολείο. Μαθαίνοντας υποτίθεται τη σύγχρονη πορεία του τόπου τους. Εγώ είχα πιστέψει. Και γιατί όχι; Σχολείο ήταν. Ποιος θέλει να καπηλευθεί σχολεία;

Τώρα, σε αυτή την ηλικία και με τον πιο άκομψο τρόπο κατάλαβα πως κάπου υπάρχει λάθος. Πως κάποτε, κάποιοι αποφάσισαν ανεύθυνα να ερμηνευτεί το παρόν κατά βούληση, κατά συνέπεια να απατηθεί και το μέλλον. Σχεδόν δεν ελπίζω σε τίποτα μετά από αυτή την αποκάλυψη!

Σήμερα θα γιόρταζε η δημοκρατία!

Μα το ένα άκρο υποτιμάει και αναιρεί ορθολογικότατα, όταν το άλλο υπερεκτιμά και χειραγωγεί με δανεική ψυχολογία πολιτικού θύματος! Δυο άκρα βιάζουν την ιστορία. Οι ανθρώπινες αδυναμίες αντιμέτωπες με έναν θεό, να χάνουν. Πάλι!

Τι ακριβώς κουβεντιάζουμε dear Lord?!?!?!

Στην πραγματικότητα, τότε όπως και τώρα, κάποιοι κοιτούσαν μουδιασμένοι και δεν δρούσαν, κάποιοι κοχλάζανε στο χλιαρό νερό τους περιμένοντας κάποιους άλλους να κάνουν κάτι, κάποιοι έκαναν μεμονωμένα και τιμωρούνταν, κάποιοι έκαναν μονίμως άχρηστη φασαρία και κάποιοι έριξαν την τελευταία σταγόνα στο ποτήρι. Διαπιστώνω πως δεν με νοιάζει αυτή την στιγμή ποιοι ήταν όλοι αυτοί, γιατί κάθε φορά που λέμε ονόματα καταλήγουμε να ασχοληθούμε (πάλι) με τους φελλούς. Οι άλλοι είναι εξαιρετικά δυσεύρετοι, έχουν εδώ και χρόνια σωπάσει!

Εγώ δεν μπορώ να κάνω σαν να μην έγινε τίποτα. Γιατί έγινε! Και το ξέρω. Απλά επιθυμώ να αποφύγω τις πολλές και διχαστικές λεπτομέρειες, όσο και τις ανούσιες, καταστροφικές πορείες διαμαρτυρίας και να εστιάσω σε κάτι με λίγη θετικότητα! Σε αυτό που θα ήθελα!

Αυτή την ημέρα θα ήθελα μια γιορτή. Να γιορτάζει η δημοκρατία και να κερνάει  το πιο καλό της "μάθημα". Μέσα από μια βιωματική εμπειρία της σημασίας της. Για να καταλάβουμε. Για μικρούς και μεγάλους. Μέσα σε σχολεία, πανεπιστήμια, ΤΕΙ. Όπου μπορεί να φυτευτεί σπόρος δημοκρατίας και της έννοιας του σεβασμού στην ελευθερία, στον άνθρωπο, στην φύση, στα ζώα, στο πνεύμα, στην δημιουργία, στην διαφορετικότητα και στην μόρφωση. Έστω για μια ημέρα...
 
... που ίσως για πρώτη φορά αυτή την ημέρα επιτέλους θα ακούσουμε και κάτι για την σημασία ισορροποίας συναισθήματος-λογικής για μια ισορροπημένη κοινωνία, πολιτισμένη, μακριά από τα άκρα, την χειραγώγηση και την καπηλεία!