Ο Αποστόλης και οι 30 κλέφτες!

Troktiko, Τετάρτη, 26 Μαΐου 2010
Κακλαμάνης: "Δεν μπορώ να είμαι συνάδελφος με 30 καθάρματα"
Ξέσπασε ο Απόστολος Κακλαμάνης και τα είπε χοντρά. Δεν αντέχει να την πληρώνει αυτός για τους άλλους. Και το είπε ξεκάθαρα. "Δεν γίνεται να είμαι συνάδελφος με 30 καθάρματα". Και ... λίγους είπε ο Κακλαμάνης. Μόνο η εφημερίδα "Ελεύθερος" το έκανε πρώτο θέμα. Ουσιαστικά αυτή η δήλωση δίνει το στίγμα της πολιτικής ζωής και όσα φωνάζει όλος ο κόσμος περί κλεφτών και απατεώνων στο κοινοβούλιο.


***

Ουπς, καθυστέρηση.

Πέντε- έξι μέρες και κάτι ώρες (βαριέμαι να μετράω) μετά από τη στιγμή που θα έπρεπε. Λες να... ; Μπαααα…

Εξάλλου δικό μου είναι το μαγαζί, ότι θέλω κάνω. Τώρα μου ήρθε τώρα και θα το πω

Λέω, λοιπόν!

Κύριε Αποστόλη μας!!! Αχ, κύριε Αποστόλη μας… Που δεν θέλω να σας κακοκαρδίσω με το διαφορετικό point of view μου, είστε και καλός άνθρωπος λένε. Δε θέλω να πάθετε τίποτα εξ αιτίας μου… Λοιπόν, δε θα είμαι σκληρή μαζί σας, αλλά θα σας μαστιγώσω έτσι κι αλλιώς (κύριε Αποστόλη μας). Απλά θα διαλέξω ένα μαστίγιο με λιγότερη γόμα (έτσι δεν το λένε αυτό το υλικό που τσούζει και πονάει ταυτόχρονα;) ώστε να μην σας πονέσω πολύ. Λίγο, λιγουλάκι, ίσα που θα το νιώσετε να σας ακουμπά. Γιατί ο στόχος μου δεν είναι να πονέσετε εσείς, καταλάβατε; Ο στόχος μου είναι να προβώ εγώ στην πράξη. Να ξεθυμάνω την οργή μου.

Αλλά θα είμαι κυρία. Στο λόγο της ταλαιπωρημένης μου τιμής! Αχ, όχι, τέτοια τώρα, η τιμή μου είναι ταλαιπωρημένη από τα 30 (+270 -τα τίμια, γιατί είμαι και optimist) καθάρματα που στεγάζονται στα παλιά, γεμάτα λευκό μάρμαρο ανάκτορα, γιατί ναι, δεν το ξέρατε; Δεν είναι μόνο 30 (ή σαράντα whatever) οι κλέφτες Αλί Μπαμπά! Είναι κι άλλοι! Και μας βιάζουν παράφυση καθημερινά και δεν μπορούμε να πούμε και κουβέντα. Υπέγραψες λέει!

 Μια φορά στα 4 χρόνια παιδί μου, μαζευόμαστε περιχαρείς -σαν Κινέζα αιωνόβια ξεδοντιάρα που αξιώθηκε να βάλει γόβα στιλέτο πριν μακαριστεί- σε ένα μέρος που μας ορίζουν από πρίν –κάνα εξάμηνο δεν κάνουν άλλη δουλειά από το να μας θυμίζουν το ραντεβού- και υπογράφουμε ανωνύμως -αλλά μετράει- νομιμοποιώντας μερικούς που δεν ξέρουν να δουλεύουν και πιάσανε κάτι εθελοντικά πόστα εκεί πέρα, να μας βιάζουν τη μέρα, την ψυχή, την ηρεμία, την ελευθερία, την οικονομία, την τιμή… ότι θηλυκό τέλος πάντων ξέμεινε πάνω μας (ντάξει, είπαμε στη γριά... αλλά έλεος!). Πάει η τιμούλα μου!

Και σεις καλέ μου κύριε Αποστόλη… Τα είπατε να αγιάσει το στόμα σας. Διαβάζει ο λαός την σπουδαία σας δήλωση και, ναι, σας εξετίμησε. Παιδιά, μας τα λέει ανοιχτά και ειλικρινά ο κύριος Αποστόλης μας. Τι τον ταλαιπωρείτε τον άνθρωπο και πληρώνει εκείνος για τους υπόλοιπους; Εγώ για να είμαι ειλικρινείς (ούπς, ήττα;) απορώ και πως τον δέχτηκαν σε αυτή την ομάδα με τόσους κακούς. Όλοι μαζί και ο ψωριάρης μόνος του…

Τώρα όμως θα πάρω το μαστίγιο… εκείνο που είπα, ναι. Στην περιχαρακωμένη μου τιμή! Δεν ξελέω!

Κύριε Αποστόλη μας! Από πού νομίζετε ότι ήρθαμε μεις; Δηλαδή νομίζετε ότι είχαμε την ψευδαίσθηση ότι ΔΕΝ ήταν οι τριάντα (των περί U ο λόγος) καθάρματα; Αυτοί και με ακόμα ένα μηδενικό καταπόδας μείον τους τίμιους. Δεν το ξέρατε; Να σας ενημερώσω εγώ. Αλλά κι εσείς, τι περί εξυπνάδας μου λέγατε πριν το ραντεβού και περί αντίληψης, και περί εμπειρίας, και τα λοιπά καλά και άγια που έλεγε ΚΑΙ το καρίκιουλούμ σας! Εγώ στο ραντεβού (αυτό το κάθε τέσσερα χρόνια που ποτέ δεν σύφτακε να γίνει σε 365χ4=#### μέρες) σας έδωσα την υπογραφή μου ακριβώς για να με προστατέψετε από αυτά τα καθάρματα και τα άλλα, επειδή είπατε ότι μπορείτε. Όχι, για να έρθετε έναν αιώνα μετά τη γνώση μου να μου πείτε αυτό που ήξερα ήδη.

Εσάς σας ήθελα εκεί για να τα ξεκάνεται αυτά τα καθάρματα. Δεν μου υποσχεθήκατε να με προστατεύετε και Μένα και τη Χώρα μου από το κακό και το άτιμο; Και το Νόμο και το Σύνταγμα; Δεν ορκιστήκατε μπροστά σε Θεό και Θνητό; Τώρα γιατί τσινάτε! Τι να κάνω ΕΓΩ από δω που είμαι γώ αν δεν μπορείτε να το κάνετε ΕΣΕΙΣ από εκεί που είστε ΣΥς; Τι ζητάτε βοήθεια από τον κερατωμένο;

Αν ήταν κύριε Αποστόλη μας η ‘θέση’ να είχε μόνο την υποχρέωση να βάζετε υπογραφές και ύστερα να τσεκάρετε που τις βάλατε, να μας εκπροσωπείτε σε εκδηλώσεις μετά γαλλικής Chαmpάνιας (θέλω αντιλαϊκή και εκ Γαλλίας προφορά εδώ) και συνοδευόμενος από την κυρία σας με την πανέμορφη τουαλέτα, έ… την έκανα και μοναχή αυτή τη δουλειά. Δεν ήθελα βοηθούς. Εξάλλου ΚΑΙ στυλό έχω ΚΑΙ χέρι! ΚΑΙ κορμί για βραδινό ρούχο! ΚΑΙ ξέρω και πώς να αποτύχω, το κυριότερο!



ΥΓ: Με το μπαρδόν κιόλας κύριε Αποστόλη μας, αλλά... όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα... ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΚΟΤΑ;

ΥΥΓ: Α, μην μου διαφύγει η τελική κορώνα… Με υπηρετείς! Μην ξεχνιόμαστε!