Η μόδα διψά για ακτιβισμό

Ο εθελοντισμός κι ο ακτιβισμός στην Ελλάδα, για τους πιο πολλούς δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια μόδα της εποχής καθώς προκύπτει από την ανεπίσημη στατιστική κάποιου που έχει ''διαβρωθεί'' για τα καλά στη χώρα/πατρίδα του εθελοντισμού. A new lifestyle for us, λοιπόν. Κι έτσι τους φερόμαστε. Σαν είδος πολυτελείας. Ανάλογα με τα κέφια μας, τον καιρό και την περίσταση... Ενίοτε ίσως καλύπτει και μερικές εγωκεντρικές μας ανάγκες...

Εκμεταλλευόμαστε ότι καλό έχουν να μας προσφέρουν (πχ, παρέα στη μοναξιά μας, διέξοδο σε συναισθήματα) μα όταν έρθει η ώρα της "υποχρέωσης" αποκαλύπτεται το βάθος αυτής της κουλτούρας στα μέρη μας. Κάτι συμβαίνει και γυρίζουμε στο μικρόκοσμό μας που είναι, τι παράξενο, πάντα πιο σημαντικός. Σχεδόν αδιαφορούμε για τις συνέπειες της ασυνέπειας μας, προς αυτούς ή αυτά, στους οποίους δεσμευτήκαμε. 

"Αμαρτία" δεν είναι μόνο το κακό που έκανες, μα και το καλό που εν γνώση σου ΔΕΝ έκανες!

Αγαπημένε πολίτη αυτής της χώρας, έχεις μεγάλο δρόμο μέχρι να φτάσεις να διεκδικήσεις τίτλους ή ουσία στο θέμα αυτό. Πολύ δε περισσότερο καρπούς από το αποτέλεσμα, κι ας λες πως σου ανήκουν. Το δόσιμο έχει αξία όταν δίνεις από αυτό που δε σου φτάνει. Αυτό θα φέρει τη διαφορά, αν καταλαβαίνεις. Κάτι τέτοια, που καθρεφτίζουν αγάπη αληθινή, θα μπορούσαν να σώσουν τη χώρα σου από την ασθένεια η οποία την έχει ρίξει στο κρεβάτι (καμιά φορά ψάχνεις με λάθος διάγνωση τη γιατρειά)…

... και να θυμάσαι πως η φύση κι όλα της τα πλάσματα, που δε σου ανήκουν ούτε οφείλουν να σε υπηρετούν, σου δίνουν χωρίς όρους. Σου παρέχουν όποιος κι αν είσαι, με κάθε συνθήκη, ακριβώς όπως όταν άρχισε η "ζωή"... Έχουν απλώσει το χέρι σε μια συμφωνία κυρίων, που δεν παραβιάζουν για χάρη μικρών κι ασήμαντων δικαιολογιών.

Δεν έχεις να πάρεις πιο σπουδαίο μάθημα από αυτό. Είσαι ασήμαντος, ένας από δισεκατομμύρια ίδια, μα συνεχίζει η φύση να σου φέρεται σαν να είσαι το πιο σημαντικό δημιούργημά της...

... αν δεν μπορείς να της φερθείς ανάλογα "ένα μονάχα πρόσεξε, μην την εξευτελίζεις"!!!