Μπλόγκzzzzz – meta intro vol.1&μισό

Πριν χρόνια όταν πρωτοείχαμε ίντερνετ, το ερώτημα ήταν: έχεις μέϊλ; Ναι έχω… εγώ παιδί μου ήμουν από τους πρώτους που, μη χάσουν σε ίματζ, απέκτησα ηλεκτρονική διεύθυνση (και κινητό τηλέφωνο! Ναι, εκείνα τα τούβλα που τα είχαμε και λίιιιγοι και τα κουβαλούσαμε και με καμάαααρι μέσα σε τεράστιες τσάντες για να χωράανεεε). Και μη πάει τώρα το μυαλό σας στην ηλικία μου (άσχετο!).

Για τα μέϊλ και τα κινητά. Τι βραβείο πήρα που το κατάφερα; Να τα έχω από τους πρώτους, εννοώ. Mερικές ώρες (μην πω μήνες) αδικοχαμένης ζωής παραπάνω από τον κοινό άνθρωπο και μερικά καμένα κύτταρα στον εγκέφαλο, μην πω και παραποιημένα ή σε λανθάνουσα κινητικότητα γιατί αυτό είναι ακόμα πιο ανησυχητικό. Οδηγεί στη λέξη την κακή… κακή με κααάπα… και ανησυχώ.

Ανησυχώ όμως και με τη νέα ερώτηση. Ποιο είναι το μπλόγκ σου; Όχι ΑΝ έχεις! ΟΧΙ βρεεεε, δεν έχω. Ένα όχι σαν του Μεταξά (ξέρετε οι νεότεροι; Εκείνου του καλού ανθρώπου που μας έσωσε εντέλει από τη συμφοράααα; Νί, αμίίίί. Τότε. Με τους Ιταλούς. Όχι τον Αρμάνι, καλέ. Αυτός λατρεύει το tre chic μαύρο. Κάτι άλλοι άγουστοι ήτανε που προτιμούσαν το χακί). Πάλι ξέφυγα. Επιστροφή!

Τι όχι σου λέει; Δεν έχεις μπλόγκ; Δηλαδή στην εποχή μας ακόμα έχεις προσωπική ζωή; Και δεν έχεις –δημόσια- άποψη για τα πάντα; Πως τολμάς! Τα 3 δευτερόλεπτα χρόνου που σου άφησε ελεύθερα το ίντερνετ, τα ξοδεύεις με ανθρώπους σε άμεση επαφή και όχι πλασματική, μέσα από το τετράγωνο φωτεινό κουτί, με τα σήματα Μορς της εποχής: :-O, :P, :D, :), :*. Α, ναι δεν το ξέρεις; Έτσι μιλάμε πια. Αυτό είναι άποψη! Και κυρίως έτσι καταλαβαινόμαστε. Δεν ή-ξε-ρές; Αίσχος. Οπισθοδρομικέ!

Ε, να πάω μπροστά τότε. Να πάρω ένα μπλόγκκκ η γυναίκα. Να λύσω και αυτό το πρόβλημα μη χαλάσω το ph της κοινωνίας μας που κατά τα άλλα ζεί σε τόση αρμονία... με την ύπαρξη της...

Blog it is λοιπόν! Σήμερα. Τώρα, για να περισώσω ότι μπορώ! Και μπλόγκ για να λέω κακές απόψεις και σπάνια ειπωμένες λεξούλες εκτός από τα σοβαρά μου (σσσττττ) και να μη δίνω αναφορά σε κανέναν που μπορεί να με πρήζει ανελέητα στα φόρουμ.

Για τους υπόλοιπους, καλό χάσιμο χρόνου, καλή αμπελοφιλοσοφία (αμπελο- γιατί σκέτο δεν μου κάνει αρκετό σε σοφία) και …, και …, κι ό,τι προκύψει αντί για τελίτσες γιατί α. δε θυμάμαι τώρα κάτι καλό και νυστάζω και β. δε μπορώ και να δεσμευθώ ως συνήθως με πολλούς περιορισμούς!

Και τάισε μου, πλιz περαστικέ, το μυαλό με καμιά φλύαρη λεξούλα περνώντας. Πεινά!