Τι είναι Θεός;

Πριν λίγο καιρό, σε μια ιντερνετική παρέα εμφανίστηκε μπροστά στα μάτια μου και πάλι ΤΟ ερώτημα!

Τι είναι Θεός;

Βάζοντας στην άκρη την ενοχή να Τον αναφέρω χωρίς λόγο, άφησα το σύστημα σκαναρίσματος του εγκεφάλου μου να χαρεί που βρήκε ενδιαφέρον θέμα και άρχισε να ψάχνει μέσα και έξω από τις αποθήκες του για υλικό... για να ανακαλύψει αμέσως μετά ότι το τόσο υλικό που βρήκε είναι αδύνατον να το χρησιμοποιήσει σε ένα αξιοπρεπούς μεγέθους ποστάκι σε φόρουμ. Εξάλλου ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση να κάτσεις να το διαβάσεις καλοκαιριάτικα με έναν ήλιο να σου τυραννάει το νευρικό σύστημα και να προκαλεί τα οργανάκια έκκρισης μελανίνης του κορμιού σου να βγουν στην εξωτερική στοιβάδα να πάρουν αέρα.

Εδώ όμως είναι αλλιώς... σήμερα βρέχει... ο χώρος και η σοφία μου δική μου υπόθεση πως θα τεθεί... δικτατορικά, λοιπόν ως συνηθίζω και όπως ταιριάζει και σε ένα μπλόγκ, λέω το εξής εντελώς πρωτότυπο πόρισμα: Τι είναι "θεός" ελπίζω μια μέρα να το μάθω... αν και πιθανολογώ ότι τότε δεν θα μπορώ να σας το μεταδώσω ούτε καν να προδώσω την απάντηση στα κρυφά, αλλά θα έχω πάρει ΕΓΩ τουλάχιστον την απάντηση στη μόνη αιώνια αναπάντητη απορία... και σεις με τη σειρά σας. Ένα είναι σίγουρο σε αυτή την έκδοση ζωής που ζούμε. Δεν θα μείνει κανείς μας με την απορία! Αργότερα όμως. Τότε που η ύλη μας θα έχει γίνει τροφή για μικροσκοπικά ζωύφια που θα αποφύγω να αποκαλέσω σιχαμερά μικρά σκουληκάκια ή λίπασμα για άγριες μαργαρίτες οργανωμένης τελευταίας κατοικίας, γιατί ανατριχιάζω.

Για αρχή λοιπόν, πιστεύω!

Δεν μπορώ να μην πιστεύω!

Δεν ξέρω πως να μην πιστεύω!

Από δω και ύστερα γίνομαι πιο πολύπλοκη... αρκετά πολύπλοκη και λιγότερο δεκτική με τα γενικά δεδομένα. Τόσο που δεν ξέρω από που να το πιάσω... Έτσι θα αδράξω την ατάκα ιντερνετικού φίλου. Είναι μια καλή θεωρία. ''Θεός'' είναι ένα σύστημα αξιών που έχει δημιουργηθεί για να ελπίζει ο άνθρωπος… να συνεχίζει να κοιτάει προς τα πάνω, λέω εγώ, όπως του επιτάσσει κι η αρχαία ετοιμολογία του τίτλου του... καλή θεωρία και αισιόδοξη. Εκτός από αυτή τη μέγιστη ανθρώπινη ανάγκη τι άλλο θα εξυπηρετεί η Θεία έννοια/δύναμη/ύπαρξη;

Μετά μου ήρθε μια πιο γειωμένη σκέψη. ''Θεός'' είναι και το σύστημα αξιών που κρατάει τον θνητό στον "ίσιο" δρόμο γιατί χωρίς το φόβο της τιμωρίας ενδεχομένως να το είχε κάνει "ζούγκλα" με την περισσή ανάγκη για δόξα και εξουσία που διαθέτει μεγάλη μερίδα των ανθρωποειδών του πλανήτη μας... κυρίως γιατί αγνοεί πως να χειριστεί αυτές τις τάσεις, παρά γιατί οι τάσεις αυτές είναι από τη φύση τους επικίνδυνες.

Όπως και να’ χει όμως το ζήτημα, ανεξάρτητα δηλαδή από το ποια θεωρία θα επικαλεστούμε ή πως θα αποκαλέσουμε τα Πράγματα, πιστεύω ακράδαντα στο αποτέλεσμα (δημιουργία ενός υπέρ Αρχηγού) ή τον πιο κοινωνιολογικά αναγκαίο λόγο που δημιουργήθηκε (ή ανακαλύφθηκε, ή αποκαλύφθηκε κι έγινε αποδεκτή η ύπαρξή Του). Πιστεύω δηλαδή πως η μάζα, έχει ανάγκη από αρχηγούς γιατί μόνο έτσι μπορεί να λειτουργήσει... υπακούοντας εντολές ή οδηγίες, ακολουθώντας νόρμες δοσμένες και όχι δημιουργώντας τες... αυτό δεν το μπορεί ο όχλος και ας το αρνείται!


Έτσι πάντα σε κάθε σύνολο θα ηγείται ένας που το έχει πάρει γραμμή ότι έτσι -πρέπει να- είναι. Αυτό το σύνολο, βεβαίως, είναι υποομάδα κάποιου μεγαλύτερου συνόλου και κει είναι άλλος ο ηγέτης, πιο ταλαντούχος να διαχειριστεί μεγαλύτερο πλήθος και πιο ποικίλο... με αυτή τη λογική επί του συνόλου των θνητών πρέπει να υπάρχει ένας υπέρ-ηγέτης, ικανός να χειριστεί τους ικανότερους αλλά και τους υπόλοιπους, να μπορεί να πει την τελευταία κουβέντα για όλα και σε όλους, για να επικρατεί η τάξη που τόσο λαχταράει το σύμπαν ανέκαθεν, αλλά και για να μας αναγκάσει με την αρετή της ταπεινότητας και της υπακοής που μας επιβάλλει έμμεσα ή άμεσα, να έρθουμε σε επαφή με πιο αθώα ένστικτα και ανώτερες καταστάσεις ξεπερνώντας την ανθρώπινη τάση μας να ''αμαρτούμε''...

Κι η θρησκεία γενικότερα (αναφέρομαι κυρίως στις 3-4 μεγάλες μονοθεϊστικές θρησκείες που ΕΓΩ προσωπικά θεωρώ ότι αξίζει να ασχολούμαι και ας μην το κάνω), πιστεύω είναι ένα πολύπλοκο Πράγμα, πηγή γνώσεων, φιλοσοφίας και παρότρυνση αναζήτησης, που βοηθά στην έρευνα του αληθινού είναι μας, με κοινά τα πιο σημαντικά και ουσιαστικά στοιχεία που πρεσβεύουν όπως η αγάπη, ο σεβασμός, η αλήθεια, η αναζήτηση, κτλ., και όχι απλά ένα ρεύμα που σε στέλνει στον ναό να ανάψεις τυπικά υπερμεγέθους κεράκι, να σκύψεις 138 φορές ως τον αστράγαλό σου πάνω σε αλέκιαστο υφαντό ή να δαμάσεις τη μύγα, υποτάσσοντας σε αρχές που δε σε ρώτησε καν αν σου αρέσουν. Σου διδάσκει πολύ περισσότερα από αυτά δίνοντάς σου πολλά περιθώρια επιλογής και ελιγμών και το πόσο μπορείς να το καταλάβεις έχει να κάνει με διάφορα στοιχεία... ίσως το δείκτη νοημοσύνης σου, ίσως τα στεγανά σου όπως αρνήσεις και εγωισμοί ή τον τρόπο που μεγάλωσες και τις φοβίες που σε καθηλώνουν... κτλ, κτλ.

Πάντως το γεγονός ότι οι πνευματικοί αρχηγοί πέφτουν σε τρομερά ατοπήματα και το ότι ο άνθρωπος έκανε τις θρησκείες τον πρώτο λόγο πολέμου και αίματος δεν τον καταλογίζω στους "θεούς" αλλά στην ανθρώπινη υπερβολική αδυναμία, υπέρμετρη φιλοδοξία και καταχρηστική χρησιμοποίηση με επιλεκτική προσοχή και μνήμη στοιχείων από "άγιες γραφές" οποιουδήποτε θρησκευτικού ή και φιλοσοφικού ακόμα ρεύματος! Α, και στην ευκολία με την οποία ο "όχλος" καταπίνει, πιστεύει, ασπάζεται, ακολουθεί... οτιδήποτε μπορεί να του πλασάρει ένας ικανός ρήτορας που του απ-ενοχοποιεί επιπλέον τα ''κακά'' του ένστικτα με απώτερο στόχο τον οποίο συνήθως εκείνος αγνοεί!!!

credits @ ανώνυμος " σύστημα αξιών για να ελπίζει ο άνθρωπος"